เพราะถูกทิ้งยังแต่ยังแบเบาะ กยุน ฮีซังจึงเติบโตมาในคาสิโน และเพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณที่ช่วยเหลือ เขาจำต้องเอาตัวเข้าไปเสี่ยงอย่างเสียไม่ได้ หลังถูกลอบทำร้ายและกลับคืนสู่ร่างหมาน้อย เขาลืมตาตื่นขึ้นและพบว่าตัวเองกลายเป็นสัตว์เลี้ยงของ “หมาป่านักล่า” ไปเสียแล้ว แม้เขาในตอนนี้จะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี แต่พวกเราอยู่ร่วมกันได้ที่ไหนเล่า? “เจ้าลูกหมา… ฉันไม่กินแกหรอกนะ” “อ-ไอ้บ้าโรคจิต” นี่คือเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างสายพันธ์ของน้องหมาที่อยากหนีให้พ้นจากผู้ล่า และหมาป่าผู้ตกหลุมรักเจ้าหมาตัวนั้น